චූටි කාලයේ මතකයන් අතර අමතක නොවන මතකයන් රාශියක් අතරේ නම නොදන්නා කැළෑ මල්වල මතකයන්ද විශාල ප්‍රමාණයකි.
එකළ අපේ ගෙය සාදනා කාලයයි. ඒ එක්දහස් නවසිය අනූනව වෙනි අවුරුද්ද කියා සිතමි.රෝසපාට කැලෑමල් විශාල සංඛ්‍යාවක් එකවර පිපෙන ගස් වලින් එකල වත්ත ගහණවිය. ඇත්තෙන්ම ගස් කීවද ඒවා උසට වැඩුණු වල්‍ ශාකය. ගස් බූවසහිතය. කොළද ගෑවුණුවිට කසන සුළුය. මැද දම්පාටවූත් පෙති රෝසපාට වූත් මෙම මල් කඩා මා කරන්නේ හොද ගලකට තබා තැලීමය. මල් තැලීමෙන් තොර ලොවක් එවිට මට නැත. මල්ලීද ඉතාපොඩිය. ඔහු ගස් අස්සේ රිංගා තැලීම සදහා මට මල් ගෙනවිත් දෙයි. එම මල් තැලූවිට සෙවල වැනිය.
මා කටේ තිබෙන කෙල සියල්ල තලන මල් ගොඩ උඩට තූ දමා ඒ සියල්ල තලමි.
තවද කහපාට ලොකු පෙති සහිත මැද ලේ කුණු පාට වූ මල් සහිත කටු ගස්ද විය. මා ඒවා තලන්නේ වෙනමය.
කොළපාට දිග කූරක දම්පාට මල් එන ගස්ද විශාල ලෙසින් වත්ත පුරා විහිදී තිබිණි. ඒවා හා නිදිකුම්බා එකටත්, ඉහළට ගිය ලොකු නිදිකුම්බා ගස් වල සෑදෙන අන්නාසි ගෙඩි වෙනමත් ලෙසින් තලා දැමුවේ, ගේ සාදන බාසුන්නැහැලාට තේ දීමට ආච්චී සමග පැමිණි වේලාවන්හිදීය.
මල්වලින් මා නොතැලුවේ ගදපානත්, යකඩමරං මලුත් විතරක්මය. ගදපාන ගදය. එදා මෙන්ම අදත් මා ගදපාන මල් වලට කැමති නැ
0 comments:
Post a Comment